- бадбӯшуда
- [بدبوشده]сифати феълии замони гузашта аз бадбӯ шудан; бӯйоварда, гандида, бӯйнок
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
бӯ — (бӯй) [بو // بوي] бухори нонамоёне, ки аз чиз ва моддаҳои гуногун ҷудо шуда, дар ҳаво паҳн мегардад ва ба воситаи бинӣ қувваи шомма ҳис мешавад, роиҳа: бӯи бад, бӯи гул, бӯи тунд, бӯи ғализ; бӯй гирифтан бадбӯй шудан, бӯи бад пайдо кардан (дар… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дуд — [دود] 1. моддаи тираранги абру бухормонанд, ки аз сӯхтани чизе пайдо шуда, ба ҳаво мебарояд: дуди борут, дуди паровоз, дуди сиёҳ (сафед, хокистарранг, ғализи бадбӯ), дуду ғубор 2. маҷ. оҳ; оҳу нола, фиғон; дуди дил оҳу фиғон; сӯзу гудози ботинӣ 3 … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ